فلاش

فلاش می خورد این چهره های تکراری

فلاش می خورد اما همش سر کاری

دوباره یک ، دو ، سه اما نه ، حقیقت داشت

حقیقت آن همه عکسی که مانده است ، آری

دو روز بعد همان عکسها و عکاسش

که خیره مانده به من ، خیره روی دیواری

خدای من چه شبی بود بعد از این همه روز

دوباره یاد تصادف و زجه و زاری

نگاه می شوم از آلبومی که رودرروم

نشسته است و باران اشک من جاری